Domaniale Mijn | Beerenbosch

De ophaalmachines

De ophaalmachine van schacht Beerenbosch II, die dienst deed voor het vervoer van ondergrondse stenen, was de grootste stoomafnemer van het oude ketelhuis. Deze heeft een belangrijke en ingrijpende verandering ondergaan. Eén van de door stoom aangedreven ophaalmachines, gebouwd in 1923, heeft plaats gemaakt voor een modernere, elektrische ophaalmachine. Deze ophaalmachine hield het vervoer van en naar de 500 meter verdieping in stand. De machine was uitgerust met een "Koepeschijf" met een diameter van 5 meter, die door een 500 pk sterke draaistroommotor werd aangedreven. De tweedelige Koepeschijf was extra breed gecontrueerd, waardoor deze tevens dienst kon doen bij het opleggen van een nieuwe hijskabel. De ophaalmachinist zat in een tegen de koude geisoleerde ruimte, met naast hem de zogeheten stuur- en rembok. Deze nieuwe ophaalmachine was er op berekend, in de toekomst ook nog eventuele lager gelegen verdiepingen te kunnen bereiken.

De steenberg van de mijn Beerenbosch lag ten Noord-oosten van de mijn en strekte zich uit tot aan de wijk Haanrade en was ca. 8 Hectare (Ha) groot. De hoogte van de steenberg betrof zo'n 40 meter. Na de mijnsluiting in het begin van de 80er jaren, werd het gebied van de steenberg omgebouwd tot een prachtig natuur- en recreatiegebied. De werkzaamheden daarvoor begonnen in 1977 toen 20 meter van de top van de steenberg werd afgehaald. Wat overbleef was een soort verhoogd plateau (hoogste punt 162 meter) dat zich uitstrekt over een oppervlakte van 12 hectare en begroeid is met bomen, planten en lage struiken. Op de steenberg vinden we de typische mijnsteenflora die in veel gevallen alleen in Limburg voorkomt. De planten hebben zich aangepast aan de voedingsbodem, bestaande uit zand- en leisteen die op den duur door weersinvloeden uit elkaar valt. Bij de herinrichting van het gebied in 1976 opperde de IVN afdeling Kerkrade/Eygelshoven het idee om een gedeelte van de steenberg in oorspronkelijke staat te bewaren en daar een heemtuin in te richten. Het zou het behoud betekenen van de voor Limburg zo specifieke mijnsteenflora, waartoe o.a. behoren de teunisbloem, het loogkruid, het slangenkruid, de kaardebol en de driedistel. Het idee is nooit van de grond gekomen.

In 1974 kocht de Eschweiler Bergwerks Verein (EBV) de pompinstallaties op, met inbegrip van de woonhuizen Berenbosweg nr. 5 en 7. Twintig jaar later werd Beerenbosch II als laatste met een kleefprop van beton gevuld. Tegenwoordig herinnert alleen nog een dikke betonnen plaat met daarop een klein ontluchtingspijpje aan het industrieel verleden van het Berenbos.